Jan Aleksander Żera, urodzony 11 maja 1953 roku  w  Warszawie,  jest  absolwentem  VI Liceum  Ogólnokształcącego  im.  Tadeusza Rej tana w Warszawie oraz Państwowej Szkoły Muzycznej II stopnia im. Józefa Elsnera w Warszawie. W latach 1971–1976 studiował na  Wydziale  Elektroniki  Politechniki  Warszawskiej,  uzyskując  dyplom  magistra  inżyniera telekomunikacji. W latach 1975–1980 kontynuował wykształcenie muzyczne w Akademii  Muzycznej  im.  Fryderyka  Chopina w Warszawie (obecnie Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina). W 1990 roku uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych w Instytucie Telekomunikacji i Akustyki Politechniki Wrocławskiej. W 2004 roku uzyskał na  Wydziale  Elektroniki  i  Technik  Informacyjnych  Politechniki  Warszawskiej  stopień doktora  habilitowanego  nauk  technicznych (w zakresie elektroniki). Jan Żera podjął pracę zawodową w 1976 roku,  w  Katedrze  Akustyki  Muzycznej  na Wydziale  Reżyserii  Dźwięku  Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie, gdzie pracuje do dzisiaj, obecnie na stanowisku  profesora  nadzwyczajnego.  W  latach  1983–1984,  jako  stypendysta  Instytutu Szwedzkiego, spędził cztery miesiące w Kungliga Tekniska Högskolan w Sztokholmie, gdzie prowadził badania dotyczące syntezy mowy. W latach 1990–1993, jako stypendysta Fundacji Fulbrighta, prowadził badania w dziedzinie psychoakustyki pracując na University of Florida w Gainesville, USA. Po zakończeniu pobytu stypendialnego w USA w 1993 roku, przez  ponad  dwa  lata  pracował  w  Institute for Microstructural Sciences, National Re se arch Council of Canada w Ottawie. Po powrocie do  Polski  pracował  w  Zakładzie  Zagrożeń Wibroakustycznych w Centralnym Instytucie Ochrony  Pracy  —  Państwowym  Instytucie Badawczym, na stanowiskach adiunkta i docenta (lata 1996–2011). Od 2004 roku pracuje na stanowisku adiunkta w Instytucie Radioelektroniki na Wydziale Elektroniki i Technik Informacyjnych Politechniki Warszawskiej.

Badania,  którymi  zajmuje  się  Jan  Żera, obejmują akustykę i elektroakustykę w zakresie dźwięków słyszalnych. W ramach zatrudnienia  w  Uniwersytecie  Muzycznym  Fryderyka  Chopina  prowadził  prace  dotyczące akustyki instrumentów muzycznych, słuchowej  oceny  urządzeń  elektroakustycznych, audiometrii oraz badania podstawowe z dziedziny psychoakustyki, dotyczące zależności między cechami fizycznymi dźwięków i ich percepcją.  Prace  z  zakresu  psychoakustyki obejmowały  m.in.  badania  postrzegania wysokości  dźwięków  o  złożonej  strukturze widma częstotliwościowego, wpływu zmian czasowych i fazowych składowych częstotliwościowych na percepcję dźwięku, badania kierunkowości słyszenia oraz badania czynników  wpływających  na  percepcję  barwy dźwięku. Prace z zakresu percepcji dźwięku, kontynuowane  w  czasie  pobytu  w  Stanach Zjednoczonych,  zakończyły  się  kilkoma publikacjami przywoływanymi w niektórych podręcznikach akademickich poświęconych percepcji dźwięku. Pobyt w Kanadzie wiązał się  ze  zmianą  profilu  pracy  w  kierunku zagadnień technicznych — pomiarów i oceny  konstrukcji  nauszników  przeciwhałasowych  wyposażonych  w  układy  aktywnej redukcji  hałasu.  Wyniki  tych  prac  zostały uwzględnione przez roboczą grupę normalizacyjną ISO przy opracowaniu normy odnoszącej  się  do  oceny  ochronników  słuchu wyposażonych w tego rodzaju układy redukcji hałasu. Pracując w Centralnym Instytucie Ochrony  Pracy  —  Państwowym  Instytucie Badawczym,  Jan  Żera  kierował  badaniami w obszarze dźwiękowej sygnalizacji bezpieczeństwa  oraz  badaniami  ochronników  słuchu szczególnie w zakresie odnoszącym się do  ich  właściwości  przy  narażeniu  na  oddziaływanie  hałasu  impulsowego  o  dużych poziomach ciśnienia akustycznego, występującego  w  niektórych  gałęziach  przemysłu oraz podczas ćwiczeń i działań wojskowych. W  ramach  tych  badań  poszukiwane  były związki  między  klasycznymi  parametrami ochronników  i  ich  cechami  charakteryzującymi tłumienie dźwięków impulsowych. Jan  Żera  jest  autorem  lub  współautorem 25  artykułów  w  recenzowanych  czasopismach naukowych, 53 artykułów w materiałach konferencji międzynarodowych oraz 19 artykułów w materiałach konferencji krajowych. W  okresie  po  1995  roku  kierował  dziewięcioma projektami badawczymi oraz uczestniczył  jako  wykonawca  w  siedmiu  projektach  badawczych  krajowych  i  sześciu  programach Unii Europejskiej. Opracował i prowadzi  w  Politechnice  Warszawskiej  autorskie  wykłady  i  laboratorium  „Podstawy  słyszenia  i  percepcja  dźwięku”,  „Akustyka muzyczna”  oraz  kurs  „Sound:  Hearing  and Acoustical Measurements”, prowadzony w ramach  programu  ATHENS.  Prowadzi  także wykłady z zakresu akustyki ogólnej, elektroakustyki, akustyki muzycznej i psychoakustyki  w  Uniwersytecie  Muzycznym  Fryderyka Cho pina oraz prowadził wykłady na kursach organizowanych  przez  Centralny  Instytut Ochrony Pracy oraz Polskie Radio. Jako ekspert  pracował  w  normalizacyjnych  grupach roboczych  ISO,  CEN  i  PKN.  Od  1978  roku jest członkiem Polskiego Towarzystwa Akustycznego,  obecnie  zrzeszonym  w  Europejskim Stowarzyszeniu Akustycznym. Od 1990 roku  jest  członkiem  Amerykańskiego  Towarzystwa Akustycznego. W kadencji 2007–2010 był członkiem Komitetu Akustyki Polskiej Akademii Nauk, a od 2005 roku jest członkiem Rady Naukowej Centralnego Instytutu Pracy — Państwowego Instytutu Badawczego. Dwukrotnie  otrzymał  nagrodę  Rektora  Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina.  Lubi narciarstwo, spływy kajakowe i, pomimo  braku  jakichkolwiek  w  tym  kierunku uprawnień, żeglarstwo.