Wojciech Kazimierz Gwarek urodził się 13 września 1947 roku w Skarżysku Kamiennej. Od 1950 roku mieszka w Warszawie. Tu ukończył Szkołę Podstawową nr 28 (1961) oraz XLIX Liceum Ogólnokształcące im Zygmunta Modzelewskiego (1965) (obecnie Johanna Wolfganga Goethego).
W 1970 roku ukończył (z wyróżnieniem) studia na Wydziale Elektroniki Politechniki Warszawskiej i podjął pracę w Instytucie Radioelektroniki tego Wydziału.
W latach 1973-1974, jako stypendysta Fundacji Kościuszkowskiej, odbył roczne studia podyplomowe w Massachusetts Institute of Technology (USA), gdzie ukończył roczny kurs w Center for Advanced Engineering Study oraz uzyskał stopień Master of Science in Electrical Engineering. W 1977 roku uzyskał na Politechnice Warszawskiej stopień doktora nauk technicznych za wyróżnioną pracę Analiza numeryczna jednodiodowego mieszacza mikrofalowego, a w 1988 roku stopień doktora habilitowanego za pracę na temat analizy obwodów falowo-dwuwymiarowych. Od 1994 roku jest profesorem nadzwyczajnym w Politechnice Warszawskiej. W 2000 roku uzyskał tytuł naukowy profesora, a w 2007 roku objął stanowisko profesora zwyczajnego. W roku 2017 zakończył pracę etatową w Politechnice Warszawskiej, co tylko w niewielkim stopniu ograniczyło jego aktywność w polskim i międzynarodowym środowisku naukowym.
W kadencji od roku 2018 jest członkiem panelu PE& European Research Council oceniającego najbardziej prestiżowe granty europejskie typu Advanced.
W Politechnice Warszawskiej, poza pracą dydaktyczną, pełnił szereg funkcji akademickich, w tym funkcję zastępcy dyrektora ds. dydaktycznych w Instytucie Radioelektroniki (1984-1987). W latach 2005-2016 był kierownikiem Zakładu Techniki Mikrofalowej i Radiolokacyjnej.
Wywarł bardzo istotny wpływ na kształtowanie programu studiów w zakresie elektroniki i telekomunikacji jako aktywny członek wielu komisji programowych i kierownik specjalności „Radioelektronika i Techniki Multimedialne”. Wypromował dziewięciu doktorów. Jest też współautorem (wspólnie z profesorem Tadeuszem Morawskim) jednego z podstawowych podręczników akademickich „Teoria pola elektromagnetycznego” (Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1978,1985), również w wydaniu uzupełnionym „Pola i fale elektromagnetyczne” (Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1990). Praca ta jest jednym z podstawowych podręczników akademickich na wydziałach elektroniki i telekomunikacji w naszym kraju.
Przez cały okres swej pracy prof. Gwarek był aktywnie zaangażowany w pracę Wydziału i Uczelni. Był przez cztery kadencje przewodniczącym Wydziałowej Komisji do spraw Nagród i Odznaczeń. Na poziomie Uczelni był członkiem Senackiej Komisji do spraw Współpracy Międzynarodowej oraz (przez trzy kadencje) członkiem Rektorskiej Komisji do spraw Nagród i Odznaczeń.
Pozostając pracownikiem Politechniki Warszawskiej prowadził wykłady i badania naukowe w wielu innych ośrodkach, m.in. w Algierii (1980-1984), we Francji (Brest, 1991-1992, Nicea 1994) i w Niemczech (Duisburg, 1989). W latach 1992-1993 był współorganizatorem Francusko-Polskiej Wyższej Szkoły Nowych Technik Informatyczno-Komunikacyjnych w Poznaniu oraz kierował w tej uczelni Wydziałem Elektroniki i Fizyki.
Specjalnością naukową Wojciecha K. Gwarka jest technika mikrofalowa, a zwłaszcza rozwiązywanie zagadnień polowych występujących w tej technice. Od 1984 roku koncentruje się na problemach komputerowych symulacji polowych w dziedzinie czasu. Zajmuje się zarówno teorią algorytmów analizy elektromagnetycznej metodami FD-TD (różnic skończonych w dziedzinie czasu) oraz TLM (macierzy linii transmisyjnych), jak i aplikacjami powstałych z ich zastosowaniem programów komputerowych. Jest uznanym ekspertem w zakresie symulacji elektromagnetycznych, dotyczących m.in. aparatury do badań kosmicznych, anten, telekomunikacyjnych zastosowań mikrofal, techniki falowodowej i światłowodowej, rezonatorów i filtrów, projektowania pieców mikrofalowych. Z jego doświadczenia w tej dziedzinie korzystało wiele czołowych firm światowych i laboratoriów badawczych, takich jak np. słynne amerykańskie laboratoria Jet Propulsion Laboratory czy National Radio Astronomy Observatory. Od roku 1991 jest aktywnym konsultantem wielu firm przemysłowych o zasięgu globalnym, m.in. z USA, Kanady, Finlandii, Szwecji i Niemiec.
Prace naukowe dotyczące modelowania elektromagnetycznego zaowocowały wdrożeniami w postaci serii użytkowych programów komputerowych (opracowanych najpierw samodzielnie, a potem wraz z zespołem) wprowadzanych na rynek światowy. Pierwszy z programów serii QuickWave został wprowadzony na rynek przez firmę niemiecką w 1990 roku. Od 1997 roku rozwojem i komercjalizacją programów tej serii zajmuje się firma QWED, założona przez prof. Gwarka i jego współpracowników. W latach 1999-2008 programy te rozprowadzane były również pod nazwą Concerto przez brytyjską firmę Vector Fields, a następnie przez brytyjski koncern Cobham. Programy serii QuickWave oraz Concerto są obecnie wykorzystywane w czołowych laboratoriach przemysłowych i naukowych w kilkunastu krajach na całym świecie. Są stosowane do projektowania różnych typów urządzeń – od techniki kosmicznej i fal submilimetrowych do domowych kuchenek mikrofalowych i pieców używanych przed producentów żywności. Programy serii QuickWave zostały uhonorowane m.in. prestiżową nagrodą Unii Europejskiej (European Information Technology Prize, 1998), wyróżniającą corocznie 25 najlepszych nowych produktów informatycznych na rynku europejskim, a następnie przyniosły firmie QWED dwukrotnie tytuł Lidera Eksportu Oprogramowania przyznawany przez Stowarzyszenie Polski Rynek Oprogramowania.
Wojciech K. Gwarek jest autorem ponad 300 publikacji naukowych, głównie z dziedziny modelowania elektromagnetycznego. Do najbardziej cenionych należy kilkanaście publikacji w „IEEE Transactions on Microwave Theory and Techniques”, często cytowanych w literaturze światowej, z których kilka przedrukowano następnie w wydawnictwach książkowych Institute of Electrical and Electronics Engineers. Baza Google Scholar według stanu na maj 2019 wymienia 204 publikacje cytowane 1623 razy i określa wartość indeksu H na 20.
Prof. Gwarek jest bardzo aktywny w międzynarodowym środowisku naukowym. Przez cały okres swej pracy naukowej był recenzentem wielu czołowych czasopism i konferencji naukowych na świecie, m.in. „IEEE Transactions on Microwave Theory and Techniques” (od 1988 roku) oraz IEEE Microwave and Guided Wave Letters” (od 1992 roku). Pełnił funkcję członka komitetów naukowych m.in. European Microwave Conference (1991-1993, 1995), IEEE International Microwave Symposium (1999 -2007) i MIKON (od 1991 roku).
Istotnym polem działalności prof. Gwarka była promocja polskiej myśli naukowej i technicznej. Był on często zapraszany do wygłaszania (z afiliacją Politechniki Warszawskiej) referatów zaproszonych i wykładów w czołowych zagranicznych ośrodkach naukowych i przemysłowych. Dla przykładu: w latach 1994-2007 wygłosił ponad trzydzieści referatów lub pojedynczych wykładów w różnych ośrodkach w kilkunastu krajach. Dwanaście z tych wykładów zostało wygłoszone w ramach pełnionej w latach 2003-2005 prestiżowej funkcji Distinguished Microwave Lecturer of the IEEE. Ponadto prowadził siedem kursów (serii wykładów 8-20 godzin) w ośrodkach zagranicznych, dla studentów studiów doktoranckich i specjalistów z przemysłu w takich krajach jak: USA, Finlandia, Norwegia, Szwecja, Meksyk, Izrael i Australia. Był recenzentem wniosków profesorskich w Finlandii, Szwecji i Wielkiej Brytanii.
Prof. Gwarek uzyskał wiele nagród i wyróżnień, takich jak:
- W Polsce:
- Nagroda Sekretarza Naukowego Polskiej Akademii Nauk (1988).
- Nagroda Ministra Edukacji Narodowej za działalność naukową (1995).
- Nagroda Prezesa Rady Ministrów za Wybitne Krajowe Osiągnięcie Naukowo-Techniczne (1998).
- Tytuł Mistrz Techniki Warszawa 2000 (w konkursie NOT).
- Wielokrotne nagrody Rektora Politechniki Warszawskiej za działalność naukową.
- Złoty Krzyż Zasługi (2001)
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (2016)
- Za granicą:
- Nagroda European Information Technology Award (1999).
- Uzyskanie stopnia Fellow of the Institute of Electrical and Electronics Engineers – IEEE (2001).
- Nagroda IEEE Microwave Pioneer Award (2011). Zwykle nagroda taka przyznawana jest rocznie jednemu z ok. 15 000 członków IEEE Microwave Theory and Techniques Society za prace, które okazały się fundamentalne dla danej dziedziny z perspektywy ponad 20 lat od chwili opublikowania. W tym przypadku chodziło o prace autorskie prof. Gwarka dotyczące modelowania elektromagnetycznego opublikowane w IEEE Transactions on Microwave Theory and Techniques w latach 1985-1988.