Fizyczne podstawy rejestracji

W procesie obrazowania mammograficznego występuje szereg czynników degradujących jakość obrazu. Do najistotniejszych należą:

• Rozmycie obrazu spowodowane rozproszeniem fotonów emitowanych z okładek wzmacniających
• Efekt utwardzenia anody (ang. anode heel effect)
• Promieniowanie rozproszone

Dzięki modelowaniu fizycznego procesu akwizycji obrazu mammograficznego, możemy zminimalizować negatywny wpływ powyższych czynników na jakość mammogramu.

Efektem procesu modelowania jest reprezentacja mammogramu polegająca na przekształceniu reprezentacji pikselowej, w której dla każdego punktu w obrazie mamy zależny od wielu czynników poziom jasności, na taką, w której dla każdego punktu obrazu mamy grubość odpowiadającej mu tkanki "interesującej" (nietłuszczowej). Z punktu widzenia współczynnika osłabiania promieniowania X możemy wyróżnić w gruczole piersiowym 2 rodzaje tkanek. Do pierwszej z nich zaliczamy tkankę tłuszczowa, do drugiej - tkankę gruczołową, włóknistą, nowotworową, a także np. krew i skórę.

• Konwersja poziomu jasności P(x,y) do gęstości optycznej D(x,y)
• Konwersja gęstości optycznej D(x,y) do energii dostarczonej do okładek wzmacniających Epse
• Opcjonalna kompensacja Epse względem efektu rozmycia spowodowanego rozproszeniem fotonów wyemitowanych z okładek wzmacniających (ang. glare effect)
• Opcjonalna kompensacja Epse względem efektu utwardzania anody (ang. anode heel-effect) oraz dywergencji wiązki fotonów X
• Estymacja promieniowania rozproszonego Epse
• Opcjonalna estymacja promieniowania pozaogniskowego
• Wyznaczenie promieniowania podstawowego

Oryginalny obraz mammograficzny z automatycznie wysegmentowanym gruczołem piersiowym.	Obraz energii dostarczonej do okładek wzmacniających, z uwzględnieniem charakterystyki skanera. Luminancja tego obrazu jest wprost proporcjonalna do logarytmu dostaczonej energii.	Energia promieniowania rozproszonego. Zwiększa się ona przy krawędzi piersi w związku z mniejszą grubością gruczołu w tym obszarze.