prof. dr hab. inż. ROMAN Z. MORAWSKI, prof. zw.

Gmach Elektroniki, pok.445, tel.: (22) 234-7721, fax.: (22) 825-3769

email: r.morawski@ire.pw.edu.pl

Roman Z. Morawski urodził się 24 sierpnia 1949 r. w Warce, gdzie też ukończył szkołę podstawową (1963) i liceum ogólnokształcące (1967). Dyplom magistra inżyniera elektronika – z wyróżnieniem – uzyskał w 1972 r. na Wydziale Elektroniki Politechniki Warszawskiej. Od tego też roku jest zatrudniony w Instytucie Radioelektroniki na Wydziale Elektroniki i Technik Informacyjnych jako nauczyciel akademicki, obecnie – na stanowisku profesora zwyczajnego. Stopień kandydata nauk technicznych w dziedzinie informatyki uzyskał w Leningradzkim Instytucie Elektrotechniki w 1979 r. za rozprawę pt. O modielirovanii analogo-cifrovych elektronnych schem, stopień naukowy doktora habilitowanego na Wydziale Elektroniki – w 1990 r. za monografię Metody odtwarzania sygnałów pomiarowych, tytuł naukowy profesora – w 2001 r.

W 1972 r. Roman Z. Morawski odbył praktykę zawodową w zakładach aparatury pomiarowej Norma w Wiedniu (Austria), w latach 1974–1975 – staż naukowy w Katedrze Automatyki i Informatyki Leningradzkiego Instytutu Elektrotechniki (Rosja), a w 1987 r. – staż naukowy na Wydziale Fizyki Stosowanej Technische Universiteit Delft (Holandia). W latach 1988–2001 spędził ponad 40 miesięcy na Université du Québec à Trois-Rivières (Kanada) i odwiedził ponad 40 instytucji akademickich Zachodniej Europy, Stanów Zjednoczonych, Kanady i Japonii. W latach 2002–2007 pracował w firmie Measurement Microsystems (Kanada) na stanowisku Chief Scientific Officer. Od roku 2010 współpracuje z University of London jako Senior Visiting Fellow.

Zainteresowania badawcze Romana Z. Morawskiego od początku koncentrowały się na problematyce systemów pomiarowych: najpierw – na metodyce komputerowego ich projektowania, a następnie – na metodyce cyfrowego przetwarzaniu danych pomiarowych. Na Politechnice Warszawskiej brał udział w pracach badawczych dotyczących projektowania mierników częstotliwości i czasu, układów sterowania procesami technologicznymi w mikroelektronice, komputerowego modelowania systemów pomiarowych, automatyzacji pomiarów fizyko-chemicznych, metod odtwarzania wielkości pomiarowych zmiennych w czasie, metod dynamicznego wzorcowania torów pomiarowych, metod interpretacji danych pomiarowych dla zastosowań w monitoringu środowiska naturalnego i monitoringu przemysłowym, a także – w spektrofotometrycznych analizatorach żywności i w  radarowych systemach monitoringu osób starszych i niepełnosprawnych. Ponadto, podczas stażu w Leningradzkim Instytucie Elektrotechniki uczestniczył w badaniach dotyczących projektowania struktur i algorytmów obliczeniowych, a podczas stażu w Technische Universiteit Delft – w pracach dotyczących algorytmów rozwiązywania zadań odwrotnych fizyki technicznej. W latach 1988–2001 brał udział w pracach naukowych, prowadzonych przez zespoły badawcze Université du Québec à Trois-Rivières, a dotyczących nowych rozwiązań systemów do pomiaru stężeń roztworów i wysokich ciśnień oraz metod projektowania scalonych czujników spektrofotometrycznych wspomaganych procesorem cyfrowym. W latach 2002–2007 kierował pracami badawczo-rozwojowymi, prowadzonymi w firmie Measurement Microsystems, dotyczącymi monitoringu optycznych kanałów telekomunikacyjnych. Jest autorem lub współautorem blisko 70 artykułów w takich czasopismach o zasięgu międzynarodowym jak IEEE Transactions on Measurement and Instrumentation, Measurement, Journal of Chemometrics, Metrology and Measurement Systems. Jest współtwórcą 2 patentów krajowych i 14 międzynarodowych (USA, Kanada, UE). Za osiągnięcia badawcze był nagradzany przez Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1980, 1986), Sekretarza Wydziału IV PAN (1994) i wyróżniany przez Komitet Badań Naukowych (1998, 2000).

Roman Z. Morawski prowadził wiele oryginalnych wykładów, z których najważniejsze – to: Metodyka projektowania urządzeń pomiarowych (1976–1979), Oprogramowanie systemów pomiarowych (1979–1984), Metodyka obliczeń inżynierskich (1983–1996), Metody i algorytmy przetwarzania sygnałów pomiarowych (1991–1997), Cyfrowe przetwarzanie sygnałów (1993–1996), Cyfrowe przetwarzanie sygnałów pomiarowych (1998–) oraz Methodological and Ethical Aspects of Research (2014–). Ponadto, w Université du Québec à Trois-Rivières (Kanada) prowadził wykład z przedmiotu Podstawy telekomunikacji (1990–1991). Jest (współ)autorem trzech podręczników akademickich: Wprowadzenie do metrologii i techniki eksperymentu (WNT, Warszawa 1992), Wstęp do metod numerycznych dla studentów elektroniki i technik informacyjnych (Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa 1999, 2009) oraz Etyczne aspekty działalności badawczej w naukach empirycznych (Wydawnictwa OW, Warszawa 2011), współautorem tłumaczenia jednego podręcznika (1988) oraz współautorem trzech skryptów (1979, 1982, 1997). Rozwijając swoje zainteresowania w zakresie organizacji szkolnictwa wyższego, brał udział w realizacji wielu projektów badawczo-wdrożeniowych dotyczących zarządzania instytucją akademicką. W ramach współpracy z Instytutem Spraw Publicznych uczestniczył w realizacji projektów dotyczących finansowania szkolnictwa wyższego w Polsce oraz efektywności funkcjonowania zachodnioeuropejskich instytucji akademickich (1997–1999). W ramach współpracy z Fundacją Rektorów Polskich uczestniczył w opracowaniu projektu Strategia rozwoju szkolnictwa wyższego 2010–2020. Jest autorem lub współautorem ponad 80 publikacji poświęconych problematyce szkolnictwa wyższego. Za osiągnięcia w pracy dydaktycznej otrzymał Medal Komisji Edukacji Narodowej (1998) oraz 4 zespołowe nagrody Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1976, 1977, 1979, 1983).

W latach 1981–1984 Roman Z. Morawski był sekretarzem Senackiej Komisji ds. Struktury i Organizacji Uczelni, która opracowała projekt pierwszego powojennego statutu Politechniki Warszawskiej; w latach 1985–1986 – członkiem dwóch Rektorskich Komisji Statutowych, a w 1990 r. – sekretarzem Społecznej Komisji Statutowej. W 1992 r. był członkiem Senackiego Zespołu ds. Perspektywicznej Struktury Uczelni; w latach 1999–2002 był członkiem Senatu, a w latach 1996–2002 – członkiem Rady Szkoły Businessu PW. W latach 1992–1993 był Pełnomocnikiem Dziekana ds. Studiów w Języku Angielskim, w latach 1993–1996 – Prodziekanem ds. Ogólnych, w latach 1996–1999 – Prodziekanem ds. Rozwoju i Promocji Wydziału, a w latach 1999–2002 – Dziekanem Wydziału. W roku 2002 jego dorobek w działalności na rzecz środowiska akademickiego kraju uhonorowany został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Roman Z. Morawski jest przedstawicielem Polski w Radzie Generalnej Międzynarodowej Konfederacji Pomiarów IMEKO, członkiem zespołu doradców Prezydenta IMEKO, członkiem rady redakcyjnej związanego z IMEKO czasopisma naukowego Measurement oraz członkiem rady programowej czasopisma naukowego Technisches Messen. Jest wiceprzewodniczącym Komitetu Metrologii i Aparatury Naukowej PAN; przewodniczy międzynarodowej radzie programowej wydawanego pod auspicjami PAN kwartalnika naukowego Metrology and Measurement Systems. Jego działalność na rzecz międzynarodowej współpracy w dziedzinie metrologii uhonorowana została przez IMEKO w 2012 r. (Distiguished Service Award) oraz przez brytyjską organizację członkowską IMEKO, Institute of Measurement and Control, w 2013 r. (Ludwik Finkelstein Medal)

Jest żonaty; ma troje dzieci i troje wnucząt. Włada biernie i czynnie językiem angielskim, francuskim, niemieckim, rosyjskim; biernie – włoskim i hiszpańskim. Interesuje się etyką, metodologią nauk, historiozofią i muzyką skrzypcową.